Description
Η Βενετσιάνικη ή κτυπητή τεράτσα οφείλει το όνομά της στην πόλη της λιμνοθάλασσας, όπου έφτασε στη μέγιστη ανάπτυξη και λαμπρότητά της. Η καταγωγή της εντοπίζεται στην Ελλάδα, όπου τοποθετούνταν δάπεδα από ποταμίσιες πέτρες, στερεωμένες με ασβέστη και πηλό. Αργότερα, αυτός ο τύπος δαπέδου αντικαταστάθηκε από διάφορες άλλες τεχνικές, μεταξύ των οποίων το opus signinum, το οποίο στην Ιταλία κατασκευαζόταν από θραύσματα και ασβέστη. Οι επενδύσεις, από την άλλη πλευρά, γίνονταν με ασβέστη, χρησιμοποιώντας τεχνική και υλικά παρόμοια με τον σοβά. Τα μωσαϊκά δάπεδα (opus tesselatum) έφτασαν στην απόλυτη τελειότητά τους προς το τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την έλευση του Χριστιανισμού. Αξίζει να δοθεί η τιμή στους τεχνίτες του Φριούλι για την επανεφεύρεση των διακοσμητικών δαπέδων από βότσαλα, συλλεγμένα από τις όχθες των ποταμών και μεταφερμένα στη Βενετία. Στον 20ό αιώνα, η έλευση του τσιμέντου και των μηχανών δόνησης/πίεσης, και αργότερα η χειροτεχνική εργασία στα εργαστήρια, οδήγησαν σε μια μορφή «προκατασκευασμένης» τεράτσας, βελτιστοποιημένη σε σκληρότητα και αισθητική. Η Grandinetti σας παρουσιάζει αυτή τη συλλογή, γεμάτη από την εμπειρία που έχει αποκτηθεί στην παραγωγή τεράτσας από το 1902.